آیه آیه همه جا عطر جنان می آید

وقتی از حُسن تو صحبت به میان می آید

جبـرئیلــی که به آیات خــدا مانوس است

بشنود مدح تو را با هیجان می آید

مي رسی مثل مسيحا و به جسم کعبه

با نفس های الهی تــــــو جــــان می آید

بسکه در هر نفست جاذبه‌ی توحیدی است

ریگ هــم در کف دستت به زبان می آید

هر چه بت بود به صورت روی خاک افتاده‌ ست

قبله‌ی عزت و ايمان به جهان می آيد

با قدوم تـو برای همه‌ی اهل زمين

از سماوات خـدا برگ امان می آيد

نور توحيدی تو در همه جا پيچيده ست

از فراسوی جهان عطـر اذان می آيد

عرش معراج سماوات شده محرابت

ملکوتی ست در این جلوه‌ی عالمتابت

خاک از برکت تو مسجد رحمانی شد

نور توحید به قلب بشر ارزانی شد

خواست حق،جلوه کند روشنی توحیدش

قلب پر مهر تو از روز ازل بانی شد

ذکر لب های تو سرلوحه‌ی تسبیحات است

عرش با نور نگاه تو چراغانی شد

قول و افعال و صفاتت همه نور محض اند

نورت آئينه‌ی آئين مسلماني شد

به سراپرده‌ی اعجـاز و بقا ره یابد

هر که در مذهب دلدادگی ات فانی شد

خواستم در خـور حسن تــو کلامی گویم

شعر من عاقبتش حسرت و حیرانی شد

ای که مبهوت تو و وصف خطی از حسنت

عقل صد مولوی و حافظ و خاقانی شد

«از ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

عشق پيدا شد و آتش به همه عالم زد»

جنتی از همه‌ی عرش فراتر داری

تو که در دامن خود سوره‌ی کوثر داری

دیـدن فاطمه ات دیـدن وجـه الله است

چه نیازی است که تا عرش قدم بر داری

جذبه‌ی چشم تـــو تسخیــر کند عالم را

در قد و قامت خود جلوه‌ی محشر داری

عالم از هيبت تو،شوکت تو سرشار است

اسداللهی چون حضرت حيدر داری

حسنين اند روی دوش تـو همچـون خورشید

جلــوه‌ی نـــورٌ علی نـــور ،مکرر داری

اهل بیت تو همه فاتح دل ها هستند

روشنی بخش جهان،قبله‌ی دنيا هستند

ای که در هر دو سرا صبح سعادت با توست

رحمت عالمی و نـور هدايت با توست

چشم امید همه خلق و شکوه کرمت

پـدر امتــی و اذن شفـاعت با تـوست

با تو بودن که فقط صرف مسلمانی نيست

آنکه دارد به دلش نور ولايت،با توست

بـی ولای علـی اين طايفه سرگردانند

دشمنی با وصی ات،عين عـداوت با توست

بايـــد از باب ولای علـــــی آيد هــر کس

در هوای تو و در حسرت جنت با توست

ساليانـی ست دلـــم شــوق زيارت دارد

يک نگاه تو مرا بس،که اجـابت با توست

کاش می شد سحری طوف مدينه آنگاه

نجـف و کـــرب و بـلا و حـــــرم ثاراللـــــه